like that creepy radiohead video

dangge will have to write:

I will not lie on the ground and tell people they don't want to know why I'm lying there

'What will you have to write on the chalk board?' at QuizGalaxy.com

nagmumurang-kamatis

PAUNANG BABALA: ang mga walang kalatuy-latoy na rasong inyong mababasa ay nanggaling sa isang singkwenta anyos na administrador ng isang mataas na paaralang bokasyunal nang siya ay mapagtulungan ng kanyang dalawang anak at nakatatandang kapatid na babae.


"di naman ako babae para sermunan.."

~ oo nga, andun na tayo. tanga ba? pero di ka naman din BINATA para magkaroon ng dalawang nyelpon dahil sa dalawa ang sim mo (kahit na nakalinya ka sa smart), at mag-sleepover sa bahay ng kung sinung pontio pilato at umuwi kung kelan mo lang maisipan.


"lalaki ka rin. dapat maintindihan mo."

~ maintindihan ang alin? na mayroon ka ring pangangailangan, kahit na yung asawa mo e nakikipagsapalaran sa canada at tinitiis na malayo sa kanyang pamilya para lang masiguro ang kinabukasan ng mga ito? kaya ka may kamay (dalawa pa nga yan) at kaya itinayo ang mga patay-sindi para sa mga ganyang sitwasyon.


"pag kayo ang nagkakamali, pinalalampas ko naman ah.."

~ naku salamat naman kung ganon. we are greatly indebted to your endless compassion & mercy. ikumpara daw ba ang di pag-uurong ng mga pinag-kainan at pakikipag-inuman ng magdamagan sa pangangaliwa?! mag-kape ka ha. yung walang tubig.


*sa 'yo: nakakainsulto lang na parang "tanga" ang turing mo sa 'min; na patuloy ka pa rin sa mga hanky-panky mo na para bang di namin malalaman kalaunan. FYI, matagal ko nang alam. di ako pinanganak kahapon para di makaramdam. laking CSI ata to. pinanuod lang kita; inantabayanan ko lang ang mga kilos mo sa pagbabaka-sakaling tubuan ka ng kunsensya at tigilan si "ilong". pero hindi. ngayong umabot na sa kamalayan ni ruth ang mga nangyayari, isa lang ang masasabi ko sayo: GUDLAK. para kang nagtampo sa bigas.

ten.ten.ten.tenen.ten.ten.tenenen.

line drawings - sandwich

the worst is inhibition and other signs
pointing to her secret she’s left behind
it’s not my style
i’m not on trial

and if someone was around when the lines were drawn
then only weight and size would make any sense at all
it’s not my style
i’m not on trial

i stay this time
but it’s not my style

i met her at a store while I was buying time
and miscellaneous evidence for various crimes
come and gone have met before
all dressed for immediate leisure
and every grain in charcoal lines
were borne out of time and pressure

it’s not my style
i’m not on trial
and i’ll stay this time
but it’s not my style


*ginawa kong background music nang tumatakbo sa buhangin papalapit sa mga higanteng bentilador ng bangui: habang pumapagpag sa mukha ko ang hangin na galing sa south china sea, at tinatalo pa ng pagragasa ng mga alon ang tunog na nanggagaling sa aking earphones. pantasya ko si mong alcaraz, oo, walang duda dun. pero mas nauna ko nang nagustuhan ang kantang ito bago ko pa man nalaman na sha ang promotor. so, hindi ako bias. haha. may kalalagyan ang track na ito sa summer getaway CD compilation ng wednesday club paputang bolinao. abangan.

bitter + sweet = barney slash halayang ube-inspired M&Ms

* natagpuan ko sa mercury na bukas 24 oras (of all places) habang bumibili ng gamot si dylan kagabi. nang malaunan ay ginawa nameng pulutan kasama ng wapak, ovalteenies, at balot (kay gagandang kumbinasyon). ise-share ko lang ang bago kong tuklas na kaaadikan. wala nang pagbibigay ng analogy na "ang tsokolate ay parang buhay natin a-chu-chu-chu". ang pagkain ay pagkain. tapos. wala nang overanalysis. haha.

thursday the 13th

naknamputcha. late na naman ako. 6 minutes. nasakay nga 'ko agad ng fx, nuknukan naman ng bagal. panu ba naman, imbes na "gold" ay "diesel" ang naikarga nung nag-o-OJT pa lang na gasoline boy sa may tikay. kaya ayun, usad-pagong kame sa nlex. mauunahan pa ata kame ng bisikletang pambata na may dalawang gulong sa gilid at kulay pink. if that wasn't enough, meron pa 'kong nakasakay na "nag queen". ale, nakarating ka ng munoz nang hindi lumilipat ng taxi, anu pa ba gusto mo? buti na lang at kewl si kuya drayber. kung ako 'yun, isasampal ko sa kanya 'yung binayad nya saka ko sya ibababa sa gitna ng expressway. ka-poot.

+++

"KLEPTOMANIA (Greek: κλέπτειν, kleptein, "to steal", μανία, "mania") is an inability or great difficulty in resisting impulses of stealing.

People with this disorder are compelled to steal things, generally things of little or no value, such as pens, paper clips, tape, small toys, or packets of sugar. Some may not be aware that they have committed the theft. Majority of kleptomaniacs have preferences to certain items (again, usually subconsciously); for example, batteries or TV remotes.

Kleptomania is distinguished from shoplifting or ordinary theft, as shoplifters and thieves generally steal for monetary value or associated gains, and usually display intent or premeditation, while people with kleptomania are not necessarily contemplating the value of the items they steal or even the theft until they are compelled.

This disorder usually begins during puberty and usually last until late adulthood. In some cases, the disorder may never stop, and lasts throughout the person's life. People with this disorder are likely to have a co-morbid condition, specifically a paranoid, schizoid, or borderline personality disorder. Kleptomania can occur after traumatic brain injury and carbon monoxide poisoning.

Kleptomania is usually thought of as part of the obsessive-compulsive disorder spectrum, although emerging evidence suggests that it may be more similar to addictive and mood disorders. In particular, this disorder is frequently co-morbid with substance use disorders, and it is common for individuals with kleptomania to have first-degree relatives who suffer from a substance use disorder."

- from Wikipedia


medyo humuhupa na sa ulirat kong nawala ang pinakamamahal kong yellow na rotring mechanical pencil. to think na sya ang partner-in-crime ng organizer ko sa pagtala ng lahat ng ka-echosan ko sa pang-araw-araw kong buhay. iniwan ko lang sya sa kwarto ko, pero pagkabalik namen ng estudyante ko galing sa pagbili ng fudams e bigla na lang itong nag-poof! the magic dragon kahapon. ngunit kanina, habang naghihintay sa lobby ng 911 junior ay bigla ko na lang naibulalas na missing-in-action ang hi-tech kong lapis. hinitak ako papalapit ni teacher diday, sabay-sabing, "tingnan mo dun sa estudyante ni karol. kakukuwento lang saken ni ram kanina na 'yung mechanical pencil nyang galing japan e kinuha din ng batang 'yun." 'di ako tinuruan ng mama kong magbintang, pero sumimple na rin ako ng pagsilip sa kwarto nila. and to my dismay & surprise, ayun nga ang lapis ko, at gamit-gamit pa ng gago! nanginig ang katawan ko sa inis. gusto ko nang kaladkarin 'yung estudyante palabas ng kalayaan plaza, habang hablot-hablot ang naka-mullet nyang buhok (joe dirt, ikaw 'yan!), pero buti na lang at 'di ko nakalimutang teacher pala ako at hindi tambay sa kanto. in-excuse ko si karol at sinabi ang buong kaganapan. sya man ay 'di makapaniwala. pagkabalik ng kwarto ay tinanong nya ito, pero ang nakuha nya lang na sagot ay, "i bought it in korea. look, it's really old." ang "old" na sinasabi nito e 'yung halos burado nang red band na nakapalibot malapit sa tip, na sya ring palatandaan ko na akin talaga 'yun (dahil kinukutkot ko 'yun dati 'pag wala akong magawa). kumunsulta kami pagkatapos kay miss christine, clueless din ang lola mo sa kung anu ang dapat gawin. nang sya mismo ang nagtanong sa estudyante e parehong press release ang narinig nya mula rito. pero sinabihan nya 'kong ako na lang ang kumausap dahil ako naman daw ang involved, at kung sya daw ang gagawa nito ay magmumukha syang nang-a-accuse. suma tutal, naibalik ito saken (ewan ko ba pero nagpanting ang mga tenga ko nang makita kong sinasaksakan ng gunting ang tip ni rotring). nang pumanik ako sa 3rd floor para sa susunod kong klase, alam na ng halos lahat sa faculty ang nangyaring "sharon cuneta-cherie gil" pivotal scene. kinausap ako ni sir rob. sinabi nya na dapat daw ay hindi ako ang nag-confront, na dapat daw ay sa kanya na lang pinakausap 'yung bata, dahil baka daw mabaligtad ako. pero nung sinabi kong may permiso naman ni miss christine e ayus na din daw pala kung ganun. inisip ko tuloy kung naging harsh ako sa pagkausap dun sa estudyante, tinanong ko pa nga si lorie kung sumisigaw ba 'ko. pero 'di bale. kung masisisante ako dahil dun, keri lang. panahon na para ipamukha sa mga pesteng yano na yan na di porket binabayaran nila kame e pwede na nila kameng paglaruan. wala akong pakialam dun sa lapis. anu ba naman 'yung bumili ulit ako ng panibago? concerned lang ako na tiyak na magpapatuloy 'yung ganung ugali hanggang sa pagtanda nya, at ayokong mangyari sa ibang teacher at estudyante ang kinasapitan ko. and if worse comes to worse, i'll go down in history as the first employee to be terminated because of a pastel-colored mechanical pencil. FAME, here i come!

+++

inaya ko si ted uminom sa starmart dahil sa stress kay joe dirt. nagpapalit-palit pa 'ko ng sim at naghintay ng halos isang oras, pero sawing isaw. "di ako makaporma dito e.." ang sambit nya. hay nako. buti na lang at pinapansin ako ng isang gelay sa kabilang table dahil sa may yosi sya pero walang panindi. limang beses din yun.

I Do Not Love You Except Because I Love You
by Pablo Neruda

I do not love you except because I love you;
I go from loving to not loving you,
From waiting to not waiting for you
My heart moves from cold to fire.
I love you only because it's you the one I love;
I hate you deeply, and hating you
Bend to you, and the measure of my changing love for you
Is that I do not see you but love you blindly.
Maybe January light will consume
My heart with its cruel ray,
stealing my key to true calm.
In this part of the story I am the one who dies,
the only one, and I will die of love because I love you,
Because I love you,
Love, in fire and blood.

i'm a globe trekker.

tumutulo ang laway ko sa tuwing nanunuod ako ng discovery travel & living. si samantha brown, pagkatapos patagin ang europa, ay heto't may "passport to latin america" na. habang nakikipag-rubbing elbows naman si kevin brauch sa mga iron chef ay hawak pa rin nya ang korona ng "the thirsty traveler". at wala na sigurong tatalo kay anthony bourdain (ewan ko ba kung bakit sa tuwing makikita ko sha e si pepe smith ang naaalala ko), na lumalafang na nga e nang-oolay pa, ngayo'y pangatlong season na ng kanyang "no reservations". dati nung bata pa 'ko, pagiging marine biologist ang minimithi kong pangarap. ngayon, hinahamon sha ng nagmama-G lang na travel & leisure host. teka, pedi ko namang pagsabayin yun ah. habang sinusuri ko ang isang specie ng isda ay pedi kong ipaluto ito pagkatapos at saka ipareha sa beer o wine. nice.

---

dahil sa nauulol pa rin ako sa grandiyosong plano ko ngayong 2008 na makalibot sa buong pilipinas at agawin ang trono ni regine velasquez sa pagiging magic sing beauty, gumawa ako ng listahan ng mga lugar na DAPAT kong puntahan habang ako ay nasa ilocos sa mahal na araw. i'm keeping my fingers crossed.

---

1.) Blue Lagoon or Maira-ira

*batay sa na-research ko, dalawa lang ang coastline na mahilab sa pagudpud, at dahil sa saud beach kami maninirahan, 45-minutes lang daw papunta sa kasushalang ito.

2.) Marcos Museum & Mausoleum / Malacanang of the North

* dapat ay pupunta kami rito pagkaraan ng CHED presscon dahil sa isang oras lang daw ito mula sa vigan. pero dahil sa walang anda ang mga kasamahan nameng taga-centro, naunsyami ang pangarap nameng jackpot. gusto ko pa namang makita ang epekto ng formalin sa tao, imbes na sa gulay.

3.) Fort Ilocandia

* dito naglalagi ang mga taong may pang-lustay ng salapi (dahil ayon sa kasaysayan ay ipinagawa lang ito for the sole purpose of being a wedding reception for former president marcos's daughter irene). 'yun lang ang masasabi ko. mahawahan man lang ako ng finesse. wow.

4.) Calle Crisologo

* nakalakad na ako't nakapag-kalesa sa daang ito. ito rin ang nagsilbing backdrop ng infamous na litrato namen ni dylan na mukhang mag-syota. at least, duon man lang ay napagbigyan nya ko, kahit nasusuka sha sa tuwing sasabihin kong, "lahian mo ko".

5.) Patapat Viaduct

* binansagang "french riviera of the philippines". sarap sigurong mag-stroll dito 'pag bukang-liwayway.

6.) Sand Dunes of Suba

* una kong nakita 'to sa mtv habang nakasakay sa dune buggy si sarah meier. pero mas nanabik akong makarating dito nang nag-location shoot si panday. sheesh.

7.) Bangui Windmills

* highly-recommended na puntahan habang nasa pagudpud, sabi ng head teacher ko. para lang mga higanteng electric fan na itinayo ng aliens. pwede kayang mag-uwi ng isa pabalik ng bulacan? panlaban sa mga "mahahangin". LAKAS!

8.) Paoay Church

* isa sa pinakamabibigat na rason kung bakit ako na-hook sa photography. poot na poot pa 'ko sa sarili ko nun kung bakit hindi ako sumama kay hupao nang nag-shift sha sa fine arts. oh well. dapat na siguro akong mag-enroll sa intramuros. now na.

9.) Kabigan Falls

* 30-minute hiking trek daw. dito ko na maisasakatuparan ang frustration kong maging mountain climber. nyahaha.

10.) Cape Bojeador Lighthouse

* kilala rin sa katawagang "burgos lighthouse". tulad ng kahit na sinong true-blue wednesday clubber, iisa lang talaga ang pakay ko kung bakit gusto kong matuloy ang trip na 'to: piksur.

---

xs.

sana sa susunod kong entry ay mapalitan ko na itong mga nakaw na larawan ng sariling akin. gudlak.

ang "beggar beggar" ko na..

4'11'' ata ang height mo kaya lagi kang naka-heels. petite. maputi. kuntodo blush-on at mascara. graduate ng uste. naka-braces ka pa ngayon. ikaw 'yung tipo ng taong nagtu-two-piece bathing suit 'pag nagbi-beach. mahilig ka sa rnb. flirty. wala kang takot magpa-piksur sa P900 mo: marunong kang mag-"angle" management at pinapa-print mo pa nga ang mga ito into wallet-size pieces. lagi mong tambayan ang mga coffee shop na sushal & bar sa timog o morato. sa sobrang lambing mo, para ka nang pusa. wala kang sentence na hindi taglish. pangalang pang-GULAY pa ang first name mo. kung si barbie e nagka-boses, tiyak na ikaw 'yun.

kung tutuusin, sa una pa lang dapat e nuno na ang pagkainis ko sa 'yo. ikaw ang epitome ng lahat ng kinamumuhian ko. pero nagulat din ako sa sarili ko dahil ikinatuwa ko pa ang nakalista sa taas. siguro dahil wala pa 'kong nakilalang swak-na-swak sa molde mo. para ka kasing si elle woods na bigla na lang tumalon mula sa pinilakang tabing. naaaliw pa nga 'ko sa tuwing pupunta ka sa room namin para mamburaot ng pagkain dahil sa kapiraso't pang-ibon lang ang baon mo (dahil nga bago ang iyong braces), sabay sabing, "ang beggar beggar ko na.."

ngunit. datapwat. subalit. pero.

ipinakita mo ang totoo mong kulay. tayong dalawa pa naman ang punong-abala sa magiging holy week getaway naten sa pagudpud. magkatulong pa tayo sa pag-contact sa bahay na tutuluyan naten, sa pag-kumpirma ng tiket sa florida bus, pati na rin sa pangungulit sa mga taong sasama. ikaw pa nga ang naglista ng mga grocery na bibilin naten gamit ang credit card ni lovely (na babayaran pa naten sa april). pero kinahapunan lang ay nag-iba ang ihip ng hangin. biniro ko lang si karol at alvin na kung magsasama rin lang sila ng ibang tao, 'wag na silang sumama. palagi na kitang inaalaska tungkol dun, dahil nga sa ikaw ay magsasama rin ng "friend", at binabalikan mo rin naman ng mga patutsada ang mga hirit ko. pero sa pagkakataong iyon ay bigla mo na lang ibinulalas na "hindi na 'ko sasama." tinanong kita kung bakit, pero ang sabi mo lang ay "just." (koreano ka na ba ngayon?!) natapos ang araw nang hindi nagbabago ang press release mo. na-guilty ako dahil alam kong may mga taong hindi sanay sa linya ng komedya ko, at isa ka na siguro sa mga 'yun. ngunit nagpanting na lang ang tenga ko nang kinausap ka ni karol at binitawan mo ang mga katagang, "i don't care whatever name you want to call me, basta hindi na 'ko sasama. pupunta ako dun mag-isa." OKAY. GOT IT. kung ayaw mong may nagjo-joke sa 'yo ng ganun, gayahin mo na lang si dong abay at magkulong ka sa kwarto mo ng limang taon. pasensya pero hindi ako magso-sorry sa 'yo, at lalung hindi ako 'yung taong aamuin ka. hindi ako nangungunsinti ng mga spolied brat. spare me.

bakit ba kasi gusto kong maka-experience ng IBA sa nakagawian ko na? ayan tuloy, napapahamak ako.

at sa 'yo, mag-enjoy ka sana kasama ang sarili mo sa pagudpud. 'wag ka sanang malunod. tutal naman alam mo na 'yung number nung homestay at ng florida bus, madali nang mag-plano ng "solitary getaway" mo. send me a postcard, will you?

this proves my point.

Who's Your Sex and the City Match?

My Result: Carrie

Smart, driven, and the kind of girl that could be the star of any show, it's no surprise you lead the pack. Whether trying out a new hairstyle or mixing and matching your wardrobe, with a look and a lifestyle all your own, you're sure to inspire those around you. You're honest about what you want out of life — even when all you really want is the latest Balenciaga bag or a corner table in a hot new restaurant.

But your playful exterior doesn't fool everyone — deep inside you've got a lot on your mind and it shows. Standing by your friends, working hard, and always staying a step ahead (while, of course, doing it in Manolo Blahniks), isn't exactly easy. So now that everything else is in place, we couldn't help but wonder — is your next great romance right around the corner?

What are you?
http://web.tickle.com/jumpto?test=sexandthecityogt&c=50652

B.F.F.

nalilito akong naiinis. pero may ngiti. siguro natatawa lang ako sa mga pinaggagagawa ko sa buhay ko ngayon. para siyang isang scene sa just for laughs, 'tapos ako 'yung pina-prank.

***

malapit na 'kong ma-suspend sa trabaho. ewan ko kung matutuwa ako dahil off time din yun, o malulungkot dahil baka mag-lead 'yun sa pagkaka-sisante ko. either way, ayus lang sa 'kin dahil aminado naman ako. tinamad ako these past couple of weeks, 'tapos andami pang nangyari sa bahay. meron akong hinahanap pero 'di ko alam kung anu 'yun. paulit-ulit na pumapailanlang sa isip ko 'yung mga katagang, "is this it?" inabutan na siguro ako ng pagod at pagkasuya, o sadyang nababagalan na 'ko sa takbo ng araw-araw ko. kinakailangan ko na atang gawing mantra 'yung "it's all in the mind.." sa mga susunod na araw. gusto ko namang maka-isang taon sa trabaho 'no.

***

tinext kita noong january 13. linggo 'yun.

sariwa pa sa alaala ko dahil uminom kame ng bestfriend ko nung elementary (with her bf na hawig ni menks) sa starmart noong araw na 'yun, matapos ang hindi namen pagkikita ng halos labing-apat na taon. kinunsinti pa ko ng ka-trabaho ko at pinahiram ng sim kina-martesan para makatipid sa pagtetext sa 'yo. (reminiscent na naman ito ng 24/7 days ko with win. shux.)

the usual ang content ng text messages naten: jokes at kabastusan. walang seryoso, puro utot. 'di ko nga malaman sa sarili ko kung bakit naiinis ako sa 'yo minsan 'pag alas-otso pa lang at hindi ka na nag-rereply. matagal rin kitang kinulit bago ka pumayag na makipag-meet. ewan ko ba kung manyakis ang tingin mo sa 'kin. mag-iisang buwan na rin noon, february 10. sinabi ko sa 'yong may kutob akong 'di na mauulit ang ganoong pagkikita, pero pinabulaanan iyon ng text mo pagkauwi.

ngayon ay march 2. nitong nakaraang linggo lang ay dalawang beses tayo nagkita, parehong sa inuman. noong thursday ay dinayo ka namin ni siman sa bahay. i felt the need to go, after what transpired last tuesday. nag-joke pa nga ako na bakit seryoso ang pag-uusap naten nowadays. inisip ko na wala ka lang talagang mapag-openan ng saloobin mo, kaya bumagsak ka sa 'kin, kahit 'di naman tayo closeness.

at kahapon nga ay nakasama ka ng wednesday club sa pag-inom kina mang boy at sa starmart. unang beses kitang nakatabi sa upuan. nung umpisa nga sinabi mong nahihiya ka. pero biglang nawala 'yun nung nasimot naten 'yung generoso. paminsan-minsan ay pa-simple akong nakakahawak sa likod, hita, at braso mo (chances!). dumantay pa nga ako sa balikat mo nung medyo nawawala na 'ko sa ulirat dahil sa kalasingan.

may pinakita ka sa 'king picture ng babae, sabay sabing, "ito mapapangasawa ko." may pinabasa ka ding text message ng isa pang babaeng nagpapaalam (magkaibang gurlalu ito) dahil ayaw daw n'yang magpaka-tanga sa pagmamahal sa 'yo. umabot pa sa puntong 'di ako maka-focus sa pag-uusap naten dahil lasing na ko't pinagtatawanan nina blushes at dylan sa gedli. nag-mimic akong umiiyak (complete with a hanky & tears), with "bestfriend ng taon" mode. muntik pa kitang mahalikan pero buti na lang at hindi.

natawa na lang ako sa sarili ko dahil kung anu 'yung pilit kong nilayasang estado dati ay ganun na naman palang scenario ang kasasadlakan ko. pero 'di ko maiwasang maramdaman na iba ngayon. masasabi kong ayus lang 'yung usapan at kulitan portion kasama ka, dahil aware ako at tanggap kong walang patutunguhang mas mataas pa sa kung anu 'yung meron tayo ngayon. ayokong i-analyze dahil wala namang dapat i-analyze. basta ba walang mangyayari sa 'ting hanky-panky. ayoko.

kaya lang natatakot ako sa susunod na mga mangyayari. nabibilisan ako. posible nga kayang makapag-open up ang isang tao ng ganun kabilis? bwisit. 'di na lang muna ako maglo-load ng 3 araw. kailangan kong mag-menor. uncomplicate.